- Jesteśmy! - zawołała niebieskooka wchodząc do budynku. Mężczyzna siedzący na krześle obok drzwi wstał i zasalutował im. Kiedy wykonywał owy gest był 'mierzony' przez ślepia Akumy. Skierowały się od razu do sali ćwiczeń.
- Hmm... Ciekawe czy ten Ray zjawi się na treningu - zadrwiła lwica.

- Jupi! - krzyknęła lwica słysząc dźwięki dochodzące z głośnika. Rozdzieliła się z opiekunką już kilka minut wcześniej. Emily poszła bowiem na trening szybkościowy. Dobrze znany Akumie instruktor wszedł na salę. Wśród zwierząt zauważyła znajomego wilka. Prychnęła ze śmiechem. Oczywiście owy mężczyznę przydzielił ich do jednej pary. Najpierw mieli ze sobą walczyć, co samica przyjęła z entuzjazmem: - dokopie mu - szepnęła, a na dany sygnał od razu zaatakowała tworząc sporą ranę na nodze przeciwnika.

- Szybka? To nazywasz szybkością - syknęła. Jej słowa podziałały na wilka tak jak zadziałać miały. Złość przez moment nim owładnęła. Rozpędzając się chciał uderzyć lwicę. Ta jednak tylko odskoczyła. Samiec uderzył łbem o ścianę, a ona bez najmniejszych problemów zadała mu kolejny cios. Otwierając nową ranę. Kiedy wstał odskoczyła na bezpieczną odległość przyglądając się jego obrażeniom.

- Przypominam że mam dopiero dwa miesiące - syknęła w odpowiedzi - Potrafisz tak? - zapytała ironicznie i z całej siły wbiła pazury w jego brzuch. Tylko niektóre koty mogły tak robić, a ona jednym z tych gatunków była. Inne zwierzęta uważnie przyglądały się walczącym. Lwica jednak spojrzała w stronę ich instruktora, który kiwnął głową i powiedział:
- Brawo! Akuma dzisiaj się wykazałaś. - pochwalił ją - Ray ty idź lepiej niech ci to ktoś opatrzy i zaraz wracaj na trening - zwrócił się surowo do wilka.

- Wilczku nauczysz się wreszcie, że My tu mamy pewne zasady - powiedziała lwica z ironią w głosie - A zresztą zarówno ty jak i ja wiemy, że te rany są na tyle poważne, że mogą zaszkodzić twojemu zdrowiu - szepnęła do niego tak, że tylko on to usłyszał.

- Tak. To spójrz na ranę. - szepnęła mu. Dziura była ogromna i widać było mięso. Ten widok zadziałał na samca, który jednak zgodził się by został opatrzony. Kiedy wrócił instruktor zaprowadził ich do osobnej saki, gdzie kolejno przechodzili ten sam test. Musieli współpracować, by wygrać. Na każdym kroku pojawiały się lasery i broń. Wprawdzie nie wyrządzała im ona krzywdy, ale nie o to tu chodziło:
- Akuma! Ray! Wasza kolej! Macie 50 poziom - powiedział otwierając mechaniczne drzwi do pokoju. Lwica cieszyła się, bo po raz pierwszy była na tych ćwiczeniach, a został im przydzielony najwyższy w grupie poziom. Inne zwierzęta ćwiczyły na 2.

- Ta... - powiedziała od nie chcenia. Chwilę szła, ale zaraz podskoczyła i zaczęła biec. Samic dopiero po chwili zauważył laser i również wykonał podobne ruchy:
- Co robimy? - zapytał
- Jak to co? Rozwalamy tamto coś... To hologram, ale zabawa jest fajna - zaśmiała się i zaatakowała.